თავიდან საქართველოს მართავდა სასტიკი და ბოროტი მეფე ტურნაუსი. მას ჰყავდა რამდენიმე ძმიშვილი: ელისაბედ არია სტიუარტი, ფრანცისკ-კარლოსი, დავით-ლეონიდასი და ეკატერინე ანა მედიჩი. მათი დედ-მამა საზღვარგარეთ გაამგზავრა და სახელმწიფოდან გარიყა. ბავშვებმა გადაწყვიტეს ტურნაუსზე სწრაფად ემოქმედათ და მას თავს დაესხნენ. ღამით მის ოთახში შეიპარნენ და ხანჯალი ჩასცეს გულში. ხალხმა შვებით ამოისუნთქა. მმართველად ელისაბედი აირჩიეს, რადგან ყველაზე უფროსი იყო. მითუმეტეს რომ ელისაბედი ყველა საკითხში ითვალისწინებდა თავისი და-ძმების აზრს. მალე საქართველოს საბერძნეთმა შემოუტია. ელისაბედმა ჯარი შეკრიბა და საბრძოლველად გაგზავნა. არია მაშინ 15 წლის იყო და ბრძოლაში წასვლას თავი აარიდა. ბერძნებმა საქართველო ელისაბედის ეშმაკობის წყალობით, სუსტ ქვეყანად მიიჩნიეს და თავს დაესხნენ. მათ ვერ გაითვალისწინეს ქართველების ძლიერება და დამარცხდნენ. საბერძნეთი ლეონიდასს დარჩა რადგანაც ბრძოლაში დიდი სიმამაცე გამოიჩინა. ელისაბედმა კი რადგან ბერძნებთან ყველაზე კარგი ურთიერთობა ჰქონდა დახმარება შესთავაზა. 
 

 

.